حين بستن چمدان و برداشتن وسايل سفر دستم به سوي كامپيوتر شخصي رفت و خيلي زود آن را پس كشيدم دوست همراهم گفت چرا برنداشتي؟ گفتم اي بابا اين تنها چيزي است كه در آنجا به درد ما نمي‌خورد و او گفت دقيقا اشتباه مي‌كني، همزمان با ورود هيات حاكم جديد در دو سال قبل اينترنت پرسرعت نيز به اين كشور راه يافته، ارتباط آنها با دنيا online است، قبول نكردم ولي با اصرار دوستم pc را برداشتم، در افغانستان همه چيز فاجعه بود. ويرانه‌اي بود به نام كشور، پايتخت نه در داشت نه پيكر، دهي بزرگ و ويران ولي در اين ده سيستم اينترنتي پرسرعت و مكالمه تلفني GSM به صورت كامل و با كيفيت عالي استوار بود. تعجب كردم كشوري كه برق ندارد، آب سالم ندارد، وسايل ارتباطي مدرن و به روز دنيا را در اختيار داشت.
امروز صبح زود ساعت 5از خواب بيدار شدم و يك‌سر به سوي كامپيوتر رفتم به اين نيت كه انشاءاله اتصال به اينترنت ميسر گردد و نامه‌هايم را چك كنم و جواب بدهم، درست 35دقيقه طول كشيد تا چشمم به جمال جعبه پستي خودم روشن شد، البته من فقط سه دقيقه كار داشتم ولي 38دقيقه به طول انجاميد. به ياد افغانستان افتادم و به حال هموطنانم تاسف خوردم كه چگونه وقت گرانبهايشان را اينگونه تلف مي‌كنند، در محل كار براي يكي از همكاران اين موضوع را تعريف كردم كه چقدر معطل شدم. او گفت شانس آوردي گاهي اين معطلي به يك‌ساعت يا بيشتر هم مي‌رسد و توصيه كرد اينترنت پرسرعت با پرداخت ماهيانه 500 تا 600هزار تومان تهيه كنم تا به راحتي متصل شوم، نزديك بود شاخ در بياورم باور نكردم، پولي كه ايشان مي‌گفت بهاي خريد يك كامپيوتر در هر ماه بود، پس از بحث فراوان براي اثبات به شماره تلفن يكي از شركت‌هاي انحصاري مورد تاييد مخابرات را گرفت و به دستم داد، صحيح بود آنها اين مبلغ را براي هر ماه مطالبه مي‌كردند البته مي‌فرمودند اول بايد قرارداد را امضا كني بعد منتظر سيستم ارتباطي باشيد هر وقت رسيد در منزل شما نصب مي‌كنيم و بقيه قضايا، اين بار ياد كانادا افتادم. يادم آمد مسافر بودم و احتياج به ارتباط با شبكه اينترنتي در يك پاساژ را پيدا كردم به يك دكه مراجعه كردم و مطلب را گفتم، يك آدرس خواست و يك كارت شناسايي و قراردادي جلويم گذاشت براي امضا. چند دقيقه بيشتر طول نكشيد هزينه اتصال به شبكه اينترنتي پرسرعت (بدون سيم) و قابل كار در تمام كشور 19دلار كانادا در ماه يعني ماهيانه 15هزار تومان بدون قيد زمان. پس از اتمام كار از فروشنده تشكر كردم و پرسيدم كي وصل مي‌شود او گفت: شما وصل هستيد از همين الان و همين‌جا مي‌توانيد كارتان را شروع كنيد.
اگر يادتان باشد اوايل كه فاكس به ايران آمده بود اداره پست مسوول آن بود و هفت‌‌خوان رستم را طي كرديم و تاييديه گرفتيم تا موفق به نصب فاكس در دفترمان شديم و هزينه زيادي بابت شارژ ماهيانه مي‌پرداختيم اين موضوع ادامه داشت تا هر منزل و اداره‌اي چند دستگاه فاكس به اصطلاح غير مجاز نصب شد و آنقدر گسترش يافت كه اداره مربوطه فراگير بودن آن را پذيرفت و مثل همه جا وجود فاكس را مثل ماشين حساب قبول كرد.
چرا مخابرات، مثل افغانستان و كانادا و... قادر نيست خدمات اينترنتي در شان ملت ايران به ما ارائه كند؟ آيا مردم ما با درآمد متوسط ماهيانه حدود 300دلار خيلي از كارگر كانادايي با درآمد حدود 3000دلار ثروتمند تر هستند كه خدمات اينترنتي را حداقل 30برابر بيشتر بخرند.
آيا مخابرات، خود قادر نيست خدمات مستقيم به مردم ارائه نمايد و حتما بايد شركت‌هاي واسطه و انحصاري وجود داشته باشد كه بدون توجه به اعتراض مردم به بالاترين قيمت ممكن در جهان، خدمت بسيار بد و بي‌كيفيت را ارائه دهند؟
قديم‌ها بساز و بفروش‌ها وقتي ملكي را براي خريد بازديد مي‌كردند، چند اصطلاح داشتند نو، قابل سكونت، كلنگي، كلنگي غير قابل سكونت كه اين آخري فقط به درد خراب كردن و از نو ساختن مي‌خورد. داشتم فكر مي‌كردم اين سيستم اينترنتي، جزو كدام دسته است.
