به صادرات مشکوکید یا صادر کننده؟ ایمان بیک- فناوران چندسالی است که بحث رشد صادرات نرم افزار کشور مطرح می‌شود و هر بار نیز گروهی از فعالان حوزه فاوا و دست‌اندرکاران صادرات به آمارها و پیش‌بینی‌ها در این رابطه شک می‌کنند، که باید بکنند- راستی با این وضع ارتباط بین‌الملل بانک‌های ایران، توان شرکت‌های نرم‌افزاری ما و چه و چه، به این آمار نباید شک کرد؟ آخرین اظهارنظر را در این رابطه، دیروز از دکتر نهاوندیان، رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران خواندیم که او نیز به آمار صادرات نرم‌افزار شبهه وارد دانسته بود. اما موضوع این نوشته، سویه دیگر ماجراست. در انتهای همان خبری که از دکتر نهاوندیان نقل شد، خبرنگار در مورد سابقه و وضعیت کنونی(ورشکستگی) یکی از صادرکنندگان نمونه کشور پرسیده و نهاوندیان نیز پاسخ داده بود. آن شرکت«آرشام کوشا» و اجازه بدهید بگویم مدیر موفق‌اش «علی هلالی» است که عطای کار صادرات در ایران را به لقای دردسرهایش بخشیده و هم اکنون در کانادا رحل اقامت افکنده – بخوانید فرار مغزها کرده- است و اتفاقا آنجا هم مدیر «ایرانی» موفقی است. اما هلالی و شرکت‌اش که از سال 1385 در فهرست صادرکنندگان نمونه نبوده و بالمآل جایزه‌ای هم نگرفته، حالا هم شده است سنگر و هم پیراهن عثمان، هم برای آنان که به آمار صادرات نرم‌افزار ایران می‌بالند و هم آنان که به آمار مشکوکند. در این میان هم آبرو و سابقه درخشان این مدیر موفق بخش خصوصی که دست‌اش از خاک وطن کوتاه است و آمار فعالیت‌اش هم در دستگاه‌های ناظر موجود، به هیچ گرفته و شاید حتی ابزار تسویه حساب‌های شخصی شده است. کسی نمی‌پرسد، پس کسی هم پاسخ نمی‌دهد که کار آرشام کوشا کجا نقص داشته و با چه توجیهی به «سیبل متحرک مانور نظامی صادرات نرم‌افزار» تبدیل شده؟ آیا اینکه آرشام کوشا را «می‌شناسیم» توجیه خوبی است برای اینکه پشت نامش قایم شویم یا از این نام برای تشکیک در آمار صادرات آنها که نمی‌شناسیم استفاده ابزاری کنیم؟ احتمالا کسی نمی‌داند صادرکنندگان «نمونه»‌نرم افزار کیانند و چه محصولی صادر کرده‌اند، اما همه می‌دانیم که آرشام کوشا سال‌ها پیش چه کرده و اتفاقا دستاوردهایش را به چشم دیده‌ایم. اگر رویه انتخاب صادرکننده نرم‌افزار مشوه است چرا موضوع را به یک نام تقلیل می‌دهید و پشت آن سنگر می‌گیرید و اگر هم نیست – این سخن با طرفداران آمار است- چرا باز از زیر سایه 5-6 ساله یک شرکت خارج نمی‌شوید و شفاف نمی‌گویید چه کسی، به چه دلیل و با چه مدارکی صادرات کرده که مستحق جایزه باشد؟ آیا شخصی کردن دعوای صادرات، صورت مساله را تغییر نمی‌دهد و اتفاقا خدمت به آنان نیست که آمارشان مشکوک است؟ دوستان! روند تعیین صادرکننده نمونه و آمارصادرات نرم‌افزار اگر درست هست و اگر نیست – هر گونه شما می‌پسندید!- به همان روند بپردازید و از پشت سنگر آبروی یک نام بیرون بیایید.