ايتنا - «ماموریت 1» پرگرین، منادی آغاز تجاری‌سازی ماه

ساعت‌ها قبل از طلوع آفتاب صبح دوشنبه، موشک جدید ولکان سنتور متعلق به «اتحاد پرتاب یونایتد» قرار است اولین پرواز خود را با یک مسافر تاریخی انجام دهد: پرگرین، اولین فرودگر ماه آمریکایی که برای نخستین بار در بیش از 50 سال گذشته به ماه فرستاده می‌شود. و ماموریت آن می‌تواند نقطه عطفی در اکتشاف بشر در کیهان باشد.

پرگرین یک فضاپیمای ناسا نیست، بلکه سفینه‌ای است که توسط یک شرکت خصوصی مستقر در پیتسبورگ به نام Astrobotic ساخته شده است. اگر از تاچ‌داون جان سالم به در ببرد، پرگرین اولین سفینه تجاری خواهد بود که با موفقیت روی ماه - یا هر یک از اجرام آسمانی خارج از زمین - فرود می‌آید.

آستروبوتیک در میان گروه کوچکی از شرکت‌هایی است که برای انجام تحویل ماه برای آژانس فضایی طی چند سال آینده به عنوان بخشی از برنامه جدید خدمات باربری ماه تجاری (CLPS) ناسا انتخاب شده‌اند. ماموریت پرگرین 1 که انتظار می‌رود در 8 ژانویه در ساعت 2:18 بامداد به وقت شرقی به فضا پرتاب شود، اولین مورد از این عملیات تحت قرارداد 79.5 میلیون دلاری با ناسا است.

اما این یک فضانوردی کاملاً تجاری است، و در کنار پنج محموله‌ای که پرگرین برای ناسا به منظور پشتیبانی از ماموریت‌های آتی آرتمیس تحویل می‌دهد، برای سایر مشتریان نیز محموله‌ای با هزینه هر کیلوگرم 1.2 میلیون دلار (تقریباً 2.2 پوند) خواهد داشت. این محموله شامل مینی‌رورها و ابزارهای علمی، مجموعه‌ای از آثار هنری و آرشیوی، یک «بیت کوین» فیزیکی و، به شکلی بحث‌برانگیز، بقایای انسانی است.

پرگرین به سمت نزدیک ماه به زمین، یعنی نیمکره‌ای که همیشه رو به زمین است، می‌رود. این فرودگر با ارتفاع 6 فوت و عرض 8 فوت (امیدواریم) به آرامی در منطقه ای به نام Sinus Viscositatis (خلیج چسبندگی) فرود خواهد آمد؛ نام این منطقه به دلیل وجود گنبدهای اسرارآمیزی است گمان می‌رود خیلی وقت پیش به وسیله گدازه‌های سیلیسی ضخیم شکل گرفته‌اند. این ساختارهای نامعمول، که گنبدهای گرویتهویسن نامیده می‌شوند، با زمین بازالتی اطراف‌شان همخوانی ندارند، و همچنین وجود آتشفشان‌های سیلیسی با مواد تشکیل‌دهنده ماه که تاکنون شناخته شده‌اند مطابقت ندارد.

پل نیلز، دانشمند پروژه CLPS، قبل از پرتاب این سفینه گفت: «تشکیل این گنبدها یک معمای علمی است که ما هنوز در حال کار برای درک آن هستیم». پرگرین در نزدیکی گنبدها بر روی یک منطقه فرورفته، یا ساختارهای تاریکی که توسط جریان‌های گدازه‌ای بازالتی سخت‌شده ایجاد شده است که می‌توانیم از زمین آن را ببینیم، فرود می‌آید. محموله‌های ناسا در عرشه آن شامل یک آرایه بازتابنده لیزری (LRA)، سیستم طیف‌سنج نوترونی (NSS)، طیف‌سنج انتقال انرژی خطی (LETS)، سیستم طیف‌سنج فرار مادون قرمز نزدیک (NIRVSS) و طیف‌سنج جرمی تله یونی (PITMS) است. این ابزارها داده‌ها را برای کمک به توصیف محیط محلی جمع‌آوری می‌کنند.