ایتنا - مهم‌ترین نکته‌ای که احتمالا ذهن بسیاری کارشناسان را به خود مشغول کرده، یافتن پاسخ این سؤال است که واقعا دلیل بروز این جنجال چیست؟
سه شنبه ۹ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۰۵:۰۰
جنجال یا مذاکره؟
محمود اروج‌زاده
هیچکس مطمئن نیست که وقتی وزیر ارتباطات در افتتاحیه تلکام چهاردهم، انتقادات تندی را متوجه مخابرات می‌کرد، چندان از بازتاب کامل سخن خود مطلع بوده باشد، نتیجه اما به سرعت معلوم شد؛ پاسخ تند و غیرمعمول مدیرعامل مخابرات، نشان از حساسیت ورای انتظار موضوع داشت. اکنون برگ دیگری بر این پرونده افزوده می‌شود و رگولاتوری با پشتگرمی وزیر و با زیر و رو کردن آرشیو عملکرد این اپراتور، انتقادات از مخابرات را با صورت‌بندی و جزئیات عرضه می‌کند.
از یکی از نمایندگان پارلمان نقل شده بود که وزیر ارتباطات در جلسه کمیسیون مجلس، خواهان بازگشت مخابرات به دولت شد، محمود واعظی البته با تکذیب این موضوع، آن را به تقاضای استرداد "سیم مسی" تقلیل داد، اما بر صاحبنظران پوشیده نیست که وزیر محترم، بازی حساسی را آغاز کرده است.
در این یادداشت، به جای قضاوت در باره ادعای طرفین، عجالتا چند نکته مهمتر را مورد توجه قرار می‌دهم:
۱- فراموش نکنیم که واگذاری مخابرات، بزرگ‌ترین نمونه خصوصی‌سازی در کشورمان بود، چه به لحاظ ابعاد و چه از نظر ارزش. مباحث فعلی لاجرم نحوه سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اجرا در فرآیند خصوصی‌سازی و سازوکارهای کنترلی آن را به وضوح محک خواهد زد.
۲- رییس رگولاتوری، در عین حال نماینده سهام دولت در مدیریت مخابرات است، و این یعنی امکان نظارت اپراتور بر خودش و شائبه عدم استقلال رگولاتور؛ آیا این نکته کلیدی در حین انتصاب، مد نظر وزیر محترم نبوده است؟
۳- فارغ از تناقض بالا، موضوع مهمتر این است که آیا رگولاتور محترم در حین حضور در مخابرات، تخلفاتی را که اکنون فهرست می‌شود تایید می‌کرده است؟ حافظه رسانه‌ای ما، برخی انتقادات بخش خصوصی پیرامون مخابرات و رقابت ناعادلانه را فراموش نکرده است؛ ولی چرا این انتقادات امروز معنا یافته‌اند و با شدت بیشتری از سوی رگولاتور تکرار می‌شود؟
۴- مهم‌ترین نکته‌ای که احتمالا ذهن بسیاری کارشناسان را به خود مشغول کرده، یافتن پاسخ این سؤال است که واقعا دلیل بروز این جنجال چیست؟ آیا در مسیر توسعه سریع ICT در کشورمان و رهایی از عقب‌افتادگی مزمن، طرح این جنجال می‌تواند گامی مثبت باشد؟ و آیا حتی در صورت بروز تخلف در واگذاری مخابرات، راه معقول مناسب‌تر و کم‌هزینه‌تری نمی‌توان یافت؟
کد مطلب: 27739
نقد خوبی است و طرح سوالات خوبتر.
راستی چرا تغییر میزها رفتارها و تفکرات را تغییر می دهد؟ یا هیچ چارچوب فکری مشخصی مثلا در رابطه با خصوصی سازی وجود ندارد و یا خدای نکرده نرخ روز مانع و باعث است!
شما هم خوب است نگاهی به افراد منصوب شده بیندازید. آیا تفکرات دهه 60 با فناوری اطلاعات روز همخوانی دارد اگر نه چرا رسانه های تخصصی مانند شما نظاره گر هستند؟
واقع این است که ظاهرا نرخ روز مهمتر است و چه بسیار افراد مطلع که فعلا در حاشیه و ساکت اند!!
موفق باشید.