ايتنا - ساعت‌های هوشمند چگونه باعث کاهش انگیزه و اضطراب می‌شوند؟

نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که استفاده از ردیاب‌های تناسب اندام و ساعت‌های هوشمند، علی‌رغم محبوبیت گسترده، می‌تواند در برخی از کاربران احساسات منفی قابل‌توجهی ایجاد کند.

بر اساس این مطالعه، بسیاری از افراد در زمانی که قادر به دستیابی به اهداف تعیین‌شده توسط این دستگاه‌ها نیستند، احساس ناامیدی، خجالت و حتی شکست را تجربه می‌کنند.

این تحقیق که توسط پژوهشگران «دانشگاه کالج لندن» و «دانشگاه لافبورو» انجام شده است، با استفاده از هوش مصنوعی هزاران پست منتشرشده در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.

طبق نتایج منتشر شده، سیزده‌هزار و هفتصد و نود و نه پست حاوی بیان احساسات منفی مرتبط با استفاده از این دستگاه‌ها بوده‌اند؛ احساساتی مانند اضطراب، استرس و کاهش اعتمادبه‌نفس.

اهداف غیرواقعی؛ چالشی برای سلامت روان

بسیاری از ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های فعالیت، اهداف ثابتی را بر اساس وزن و سطح فعالیت کاربر تعیین می‌کنند؛ اما این اهداف الزاماً با پیچیدگی شرایط زندگی روزمره سازگار نیستند.
به‌عنوان نمونه، ممکن است یک کاربر برای رسیدن به وزن ایده‌آل، ملزم به مصرف تنها هفتصد کالری در روز شود؛ هدفی که فشار روانی زیادی ایجاد کرده و در ادامه به کاهش انگیزه و احساس ناکامی منجر می‌شود.

کارشناسان تأکید می‌کنند که سرزنش و ایجاد حس کم‌ارزشی در کاربران نه تنها موجب بهبود عملکرد نمی‌شود، بلکه می‌تواند سلامت روان و تعادل عاطفی آن‌ها را به خطر بیندازد.

ضرورت رویکردی جامع‌تر در طراحی این دستگاه‌ها

پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که رویکرد این ابزارها باید از تمرکز صرف بر شمارش کالری و میزان فعالیت بدنی به سمت سلامت کل‌نگر و رفاه روانی تغییر کند. به عبارت دیگر، دستگاه‌ها باید به جای ایجاد فشار، حمایت انگیزشی و تقویت انگیزه درونی را در اولویت قرار دهند.

نیاز به تحقیقات گسترده‌تر

اگرچه ردیاب‌های تناسب اندام برای برخی کاربران سودمند هستند، اما این مطالعه نشان می‌دهد که بررسی تأثیرات روانی آن‌ها در ابعاد بزرگ‌تر ضروری است.
در این گزارش توصیه شده است که توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها و گجت‌های تناسب اندام، اهداف انعطاف‌پذیر و شخصی‌سازی‌شده را برای هر کاربر طراحی کنند و در کنار آن، پشتیبانی انگیزشی و محتوای سلامت‌محور ارائه دهند.

نتیجه‌گیری

ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های سلامت می‌توانند ابزارهایی کارآمد برای پیگیری فعالیت و بهبود سلامت باشند، با این حال جایگزینی برای خودآگاهی، توجه به نیازهای جسمی و رعایت تعادل در سبک زندگی نیستند.
سلامت روان، انگیزه درونی و شناخت محدودیت‌های فردی همچنان کلید دستیابی به نتایج پایدار و سالم در مسیر تناسب اندام به‌شمار می‌روند.