ايتنا - باتری فوق پیشرفته ناسا برای هواپیماهای برقی

ناسا نوع جدیدی باتری با کارایی بسیار بالا اختراع کرد که بنا به ادعای محققان، می‌تواند در هواپیماهای تمام‌ الکتریکی استفاده شود.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، سازمان فضایی ایالات متحده پس از مطالعه و بررسی باتری‌های حالت جامد که نسبت به باتری‌های لیتیوم‌یونی استاندارد صنعتی، انرژی بیشتری دارند و سبک‌ترند، به این پیشرفت مهم دست یافت.

باتری‌های حالت جامد در محیط‌های پرتنش هم عملکرد بهتری دارند؛ زیرا در طی زمان‌، کمتر مستعد داغ شدن بیش از حد، آتش گرفتن و از دست دادن شارژند اما معمولا نمی‌توانند با همان سرعت باتری‌های لیتیوم‌یونی انرژی آزاد کنند.

این ویژگی تاکنون سبب شده بود این باتری‌ها برای روشن کردن وسایل برقی بزرگ مانند وسایل نقلیه الکتریکی مناسب نباشند؛ زیرا آن‌ها به باتری‌هایی نیاز دارند که بتوانند با سرعت بسیار زیادی انرژی آزاد کنند.

محققان واحد باتری‌های‌ دارای معماری حالت جامد برای ایمنی و شارژپذیری بیشتر ناسا (سابرس) این مشکل را حل کردند. آنان توانستند با استفاده از مواد نوآورانه‌ جدیدی که تاکنون در باتری‌ها به کار نرفته‌اند، میزان تخلیه بار این باتری را ۱۰ برابر افزایش دهند.

طراحی جدید پشته‌ای عمودی نیز به محققان سابرس امکان داد باتری حالت جامدی ابداع کنند که دارای قابلیت تامین برق به ظرفیت ۵۰۰ وات-ساعت در کیلومتر یعنی حدود دوبرابر ظرفیت یک خودرو برقی باشد.

راکو ویجانو، محقق ارشد سابرس در پژوهشگاه گلن واقع در کلیولند، می‌گوید: «امکانات این فناوری باورنکردنی است.»

«داریم به افق نوینی در تحقیقات باتری نزدیک می‌شویم و می‌توان باتری‌های لیتیوم‌یونی را به کارایی خیلی بیشتری رساند... این طرح نه تنها ۳۰ تا ۴۰ درصد وزن باتری را کاهش می‌دهد، امکان می‌دهد انرژی ذخیره‌ای آن را دو یا حتی سه برابر کنیم؛ یعنی خیلی فراتر از قابلیت‌های باتری لیتیوم‌یونی که خودش پیشرفته به شمار می‌آید.»

باتری جدید هم‌اکنون علاقه دولت، صنعت و دانشگاه‌ها را به خود جلب کرده است و محققان سابرس به همکاری با چندین سازمان برای توسعه این فناوری ادامه می‌دهند.

هدف نهایی پیشگام شدن در عصر نوین هوانوردی زیست‌پایدار و حذف انتشار کربن و سروصدا از هواپیما با اتکا به این باتری است.

ناسا تاکنون با هواپیمای آزمایشی اکس-۵۷ خود ملقب به مکسول پیشرفت چشمگیری در این حوزه داشت. در این هواپیما، رانشگر سوختی جای خود را به سامانه رانش تمام الکتریکی داد.