ايتنا - اقیانوس مدفون پلوتو

ایتنا - این احتمال وجود دارد که اقیانوس‌های مدفون همچون اقیانوسی که در زیر سطح یخی سیاره کوتوله پلوتو پنهان است، در سرتاسر کائنات معمول باشند.

به گزارش ایتنا و به نقل از Space، یکی از مطالعات جدید نشان می‌دهد احتمالاً لایه‌ای از عایق گازی مانع از منجمد شدن آب مایع در اقیانوس زیرسطحی پلوتو می‌گردد.
دانشمندان می‌گویند این امکان وجود دارد که در زیر سطوح جهان‌های یخ‌زده در دیگر منظومه‌های شمسی نیز مورد مشابهی رخ دهد.

شونیچی کاماتا (نویسنده ارشد این مقاله از دانشگاه هوکایدو در ژاپن) می‌گوید: «این امر به معنای آن است که در سرتاسر کیهان بیش از آنچه که پیش‌تر تصور می‌شد، اقیانوس وجود دارد که بدین ترتیب، وجود موجودات فرازمینی نیز محتمل‌تر می‌شود.»

ساختار پیشنهادی درون پلوتو بدین صورت است که لایه‌ای از گاز هیدرات به‌شکل یک عایق گرمایی میان اقیانوس زیرسطحی و پوسته یخی عمل می‌کند و مانع از انجماد آب اقیانوس می‌گردد.

اما یک اقیانوس مدفون چطور توانسته است در طول ۴٫۶ میلیارد سال، روی پلوتو بصورت نامنجمد باقی بماند؟ از آن گذشته، این سیاره کوتوله دور هیچ سیاره بزرگ گازی گردش نمی‌کند و بنابراین برعکس قمر مشتری(با نام اروپا) و ماهواره زحل(با نام انسلادوس) درون آن توسط نیروهای جزر و مدی گرما دریافت نمی‌کنند.

کاماتا و همکارانش این فرضیه را مطرح می‌کنند که یک لایه عایق از «هیدرات‌های گازی» در زیر پوسته یخی پلوتو، ممکن است علت پدید آمدن این وضعیت باشند. آنها سپس از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای برای آزمودن فرضیه خود استفاده کردند.

این شبیه‌سازی‌ها بدون هیدرات‌های گاز انجام شدند و دیده شد که اقیانوس پلوتو صدها میلیون سال پیش منجمد شده است. سپس مشاهده شد که در حضور لایه عایق، این اقیانوس تا به امروز نیز بر جا مانده است.
البته هیدرات‌های گازی در جای دیگری نیز به‌عنوان یک عایق عمل می‌کنند، بدین شکل که سطح پلوتو را به‌اندازه کافی سرد نگه می‌دارند تا پوسته یخی آن ضخامت‌های مختلفی داشته باشد.

نتایج این پژوهش ماه گذشته و در نشریه علمی نیچر در بخش «علوم زمینی» (Geoscience) منتشر شدند.