آمارهاي و اطلاعات مختلف ارائه ميشود كه اگر زلزله در تهران اتفاق بيفتد چه درصدي از خانهها ويران ميشود و چه تعدادي از شهروندان زير آوار ميمانند و بعد باز بحث ايمنسازي و چگونگي كاهش صدمات داغ ميشود. در خبري به نقل از يك مسئول اعلام شده بود كه مشكل ايمنسازي تهران با 1000 ميليارد تومان هزينه حل ميشود. جالب اين جاست كه مخابرات ظرف مدت يك ماه تقريبا دو و نيم برابر اين مبلغ را از مردم جمعآوري كرد تا ظرف يك سال و نيم موبايلهايي را به دست مردم بدهد(كه كلي از اوقات يا در دسترس نيست يا ارتباط به طور يكباره قطع ميشود.)
صنعت IT نيز به نوعي زلزلههاي زيادي را تجربه كرده است، از جمله تعطيلي كافينتها، ورود به شركتهاي ISP و برخورد با آنها به دليل نصب ديش دريافت، يك طرفه كردن خطوط، پلمب كردن برخي از ISP ها با عنوان فيلترينگ، برخورد با عدهاي به عنوان قاچاقچي مخابرات و غيره. به هر حال هرچه از روزهاي زلزله دور ميشويم مساله اصلي يعني زلزله تهران و ايمنسازي هم فراموش ميشود. وجه تشابه زلزلههاي IT با زلزلههاي طبيعي در كشور در همين نكته است. وقتي كه زلزلههاي IT شروع ميشود عدهاي به فكر ايجاد امنيت شغلي و امنيت سرمايهگذاري و حل مشكلات اين صنعت به طور جدي ميافتند، ولي وقتي زلزله و پسزلزلههاي آن فروكش ميكند همه يادشان ميرود كه اين صنعت نياز به امنيت شغلي و اقتصادي دارد براي همين پيشنهاد ميشود كه متوليان امر IT و دلسوزان به حال اين صنعت، مراقب زلزلههاي بعدي باشند.
هفته نامه عصر ارتباط - 16 خرداد سال 83