نتايج تحقيق "پروژه آمريكائى زندگى اينترنتى" نشان مى دهد جوانان ١٢ تا ١٧ ساله براى در ميان گذاشتن افكار و كارهايشان با ديگران از ابزار اينترنتى استفاده مى كنند. اين گزارش همچنين نشان مى دهد اين جوانان بيشتر از بزرگسالان مى خوانند و وبلاگ خودشان را دارند. از ميان جوانانى كه صفحه وبلاگ خودشان را دارند بخش عمده اى موسيقى خود را از تركيب قطعات ديگران مى سازند و همراه تصاوير عرضه مى كنند. يک سوم اين جوانان گفته اند از طريق شبكه اينترنت كارهاى هنرى، عكس ها، داستان ها و ويديو هاى خود را با ديگران در ميان مى گذارند. ٣٨ درصد از دختران در مقايسه با ٢٩ درصد از پسران به اين كار مشغولند. نزديک به يک نفر از هر پنج نفر كه از شبكه استفاده مى كنند گفته اند براى كارهاى خلاقه خود از تصاوير، صدا و يا نوشتار ديگران استفاده كرده اند. جالب اينجاست كه نوجوانانى كه بلاگ مى كنند (٥٢ درصد) در مقايسه با کسانی که بلاگ نمی کنند، بيشتر به حقوق مولف احترام مى گذارند. لى رينى، مدير اين پروژه تحقيقى به تارنماى خبرى بى بى سى گفته است: "اين نوجوانان در عصر ديجيتال به دنيا آمده اند و انتظار دارند بتوانند خلق كنند، مصرف كنند و دوباره تركيب كنند و ساخته هايشان را با يكديگر و تعداد زيادى آدمهاى ديگر در ميان بگذارند." رينى اضافه مى كند: "به معناى دقيق تر، جهان صحنه هنرنمائى آنان است." جوان هاى بلاگر در حاليكه موضوعات مورد بحث در دنياى وبلاگ بزرگسالان دور مسائل مربوط به خبررسانى شهروندان درباره يكديگر و روزنامه نگارى دور مى زند، بلاگرهاى نوجوان علاقمند به استفاده از بلاگ ها براى ايجاد ارتباط با يكديگر هستند. نزديک به يک نفر از هر پنج نفر كه از شبكه استفاده مى كنند گفته اند براى كارهاى خلاقه خود از تصاوير، صدا و يا نوشتار ديگران استفاده كرده اند بنابر اين گزارش، پيشتازان گرايش به بلاگ دختر ها هستند. يک چهارم دختر هاى ١٥ تا ١٧ ساله كه روى شبكه اينترنت هستند، بلاگ مى كنند. اين تعداد در مورد پسرانى كه روى شبكه هستند ١٥ درصد است. اماندا لنهارت، كه در تهيه گزارش "توليد كنندگان و استفاده كنندگان مطالب جوانان" سهيم بوده مى گويد: "براى نوجوان هاى آمريكائى، بلاگ ها وسيله اى براى بيان شخصى، ايجاد ارتباط و اعلام حضورى بر روى شبكه است." او اضافه مى كند: "بيشتر جوانان وقت خود را در بلاگ های پرطرفدار و شلوغ صرف نمى كنند. آنها خوانندگان و سازندگان "دنباله طويل" بلاگ ها هستند. تارنماهاى شخصى كه توسط شبكه اى از دوستان و خويشان خوانده مى شود." اين تحقيق اشاره مى كند آنهائى كه بلاگ مى كنند بيشتر احتمال دارد كه از پيام رسانى سريع استفاده كنند، به دنبال اخبار بگردند و روى شبكه خريد كنند. همچنين، اين جوانان عادت كرده اند محتواى روى شبكه، از جمله موسيقى را، از منابع گوناگون به رايانه خود منتقل كنند. هر چند كه بيش از نيمى از اين جوانان مى دانستند اين كار درستى نيست، ٥١ درصد آنان، در مقايسه با ١٨ درصد از بزرگسالان گفتند از موسيقى روى شبكه نسخه بردارى مى كنند. نزديک به يک سوم (٣١ درصد) گفتند از روى شبكه نسخه ويديو بر مى دارند تا در زمان دلخواه خود تماشا كنند. گزارش نشان مى دهد پسرها بيشتر از دخترها نسخه بردارى مى كنند. حدود ٣٠ درصد از اين جوانان گفتند رعايت حقوق مولف در مورد نسخه بردارى از مطالب شبكه برايشان اهميتى ندارد. اين جوانان خواهند گفت، شرکت هائى كه مى خواهند براى آنان برنامه هاى تفريحى و آموزنده توليد كنند، بايد به رابطه شان با آنها به صورت يک گفتگو بيانديشند نه صرفاً رابطه اى دور بين توليد كننده و مصرف كننده لى رينى، مدير پروژه هرچند ٣٠ درصد آنان از سايت هاى مجانى و تبادلی براى كپى كردن موسيقى استفاده مى كنند، نزديک به ٣٠ درصد نيز با پرداخت به تارنماهاى ديگر مانند "آى تون" موسيقى خود را خريده اند. ٧٥ درصد جوانانى كه از روى شبكه اينترنت نسخه هاى موسيقى و ويديو بر مى دارند گفتند اين كار به اندازه اى آسان شده كه نمى توان انتظار داشت مردم از آن اجتناب كنند. مرى مادن، نويسنده ديگر اين گزارش مى گويد: "نسل نوجوان امروز در دوران بلبشوى مباحث مربوط به حقوق مولف در مورد محتواى ديجيتال بزرگ شده است و اين را در برخورد آنان مى توان مشاهده كرد." او اضافه مى كند: "در دورانى كه قراردادهاى اجتماعى در مورد محتواى ديجيتال، لزوماً با مفاد قانون مطابقت نمى كنند، بسيارى از نوجوانان با محدوديت هاى حقوق مولف آشنا هستند اما باور دارند هنوز بايد بتوان بعضى مطالب را مجاناً شريک شد." رابطه گفتگو اين گزارش همچنين نشان دهنده مهارت زياد نسل آينده مصرف كنندگان در استفاده از تكنولوژى است. موانع سنتى كه وسائل ارتباط جمعى سازمان يافته و توليدات خانگى را از هم جدا مى كند توسط اين جوانان از ميان برداشته شده است. براى آنها كه به توليد محتوا اشتغال دارند، پذيرفتن اين موضوع آسان نخواهد بود. وسائل ارتباط جمعى از حالا قبول كرده اند كه بايد خواست بزرگسالانى را كه مى خواهند بر محتواى چند مديومى آنان كنترل داشته باشند و هر زمان و در هر محلى كه دلخواهشان است از آن لذت ببرند، برآورده كنند. اما، به گفته آقاى رينى، شرکت هاى سنتى تر احتياج داشتند در مورد رابطه شان با اين موج جديد و پر قدرت تماشاچيان تجديد نظر كنند. او اضافه مى كند: "اين جوانان خواهند گفت، شرکت هائى كه مى خواهند براى آنان برنامه هاى تفريحى و آموزنده توليد كنند، بايد به رابطه شان با آنها به صورت يک گفتگو بيانديشند نه صرفاً رابطه اى دور بين توليد كننده و مصرف كننده."