دهانه عظیم پنلوپه در قمر تتیس (متعل به سیاره زحل). این قمر در سال 1684 توسط جووانی دومنیکو کاسینی کشف شد.
قمر ماه (Luna) (متعل به سیاره زمین). ماه پنجمین قمر بزرگ در کل منظومه شمسی است. قطر ماه حدود 3500 کیلومتر، و فاقد جو است.
قمر انسلادوس ششمین قمر بزرگ زحل است که نخستین بار توسط ویلیام هرشل در سال 1789 کشف شد. دمای سطح آن در ظهر به منفی 198 درجه سانتیگراد میرسد.
قمر اروپا (متعلق به مشتری) یکی از شصت و نه قمر بزرگترین سیاره منظومه شمسی است که نخستین بار توسط گالیله کشف شد.
تصویری از قمر کالیستو (متعلق به مشتری) که در مه 2001 گرفته شده است. این قمر سومین قمر بزرگ منظومه خورشیدی و دومین قمبر بزرگ مشتری پس از گانمید است. قطر این قمر بسیار شبیه به سیاره تیر است.
فوبوس (متعلق به مریخ) که بزرگترین قمر از میان دو قمر این سیاره است. فوبوس تنها 6000 کیلومتر با بهرام (مریخ) فاصله دارد و از این نظر نزدیکترین قمر در منظومه شمسی به کره خود است.
قمر تریتون (متعلق به نپتون) هفتمین قمر بزرگ منظومه شمسی است که مدار آن مخالف مدار نپتون است.
عکسی که کاوشگر کاسینی از جزئیات سطحی قمر تایتان (متعلق به زحل) مخابره کرده است. تایتان بزرگترین قمر کیوان (زحل) است و کندی حرکت وضعی آن به حدیست که یک روز آن حدود 16 روز زمین طول میکشد. این قمر یازدهمین جسم پرجرم منظومه شمسی به شمار میرود.