ایتنا - شرکت‌های بزرگ آی.تی نیز به ترجمه روی آورده‌اند و سایت‌هایشان پر از ترجمه اخبار و رویدادهای روز خارج از کشور است....آیا واقعا کسی در مجموعه شما نیست که بتواند محتوا تولید کند؟ اصولا مگر خود شما خبر ندارید؟

مهدی رودکی (زانیار)*
تمام چهار روز گذشته را صرف نوشتن مطلبی کردم که ایتنا سفارش داده بود.
سعی کردم موضوع را به خوبی بررسی کنم و حتی با دوستانی صاحبنظر تلفنی گفت‌وگو کردم. دست آخر به نتیجه نرسیدم و آن نوشته، ناتمام ماند.
اما همان تلاش نافرجام، خوراکی برای این نوشته‌ام شد.

بارها از خودم پرسیده‌ام که چرا این همه مقاله و خبر در سایت‌های داخل کشور منتشر می‌گردد که سنخیتی با فرهنگ و جامعه ما ندارند، چرا در پوشش دادن خبرهایی که در خارج روی داده است، گاه رقابت درمی‌گیرد. چرا سایت‌های ما این همه از تحلیل خالی‌اند. چرا نوشته‌ای که یک سوژه صد در صد ایرانی را پوشش می‌دهد با عکسی صد در صد خارجی، تزیین شده است و .... دوستان جوابش را یافتم.

وقتی سختی کار تحلیل و تولید محتوا را با پوست و استخوان درک کنیم، فهم وجود این همه سایت که گر و گر ترجمه می‌کنند، ساده می‌شود.
آری تولید هزینه دارد و هزینه ترجمه بسیار کمتر است. اما با این حال هستند گروهی دیگر که زحمت همان ترجمه را نیز نمی‌کشند و به نام خود هر مطلب را کپی می‌کنند.

ترجمه در ذات خود بد نیست، اما آنچه که در داخل کشور شاهدش هستیم یک فرآیند متعادل انتقال تجربه و دانش به داخل کشور نیست؛ ویروس ابولایی است که قلع و قمع تولید و تخصص را نشانه گرفته است.
به راستی چگونه می‌توان تفاوت بین فردی که مقالاتی را در یک حوزه ترجمه می‌کند با فردی که واقعا در همان حوزه صاحبنظر است را تشخیص داد؟
باور کنید بسیار سخت است. آنقدر ترجمه کرده‌اند که باورشان شده است متخصصند. آنقدر نامشان را بر مطالب ترجمه حک کرده‌اند که ندیده گرفتنشان سخت شده است، و همان‌ها وقتی در نقش کارشناس به ارائه راهکار می‌پردازند، هزینه مشتری را بر باد می‌دهند و یکسره اعتماد به بازار و کارشناسان واقعی را در نزد مشتریان می‌کشند.
حجم ترجمه‌های روی داده چه به صورت مقاله و خبر و چه به صورت کتاب آنقدر گسترده است که کارشناسان را هم به این باور رسانده است که گریزی از ترجمه نیست. گویا نباید از دانش بومی شده دم زد؛ خریداری ندارد.
هنوز هم هستند کسانی که مصرانه از من می‌خواهند تا منبع خارجی سه کتابی(از جمله این کتاب)که(واقعا) نوشته‌ام را افشا کنم و من بارها و بارها عجزم را فریاد زده‌ام.

آفت ترجمه از این هم فراتر رفته است.
شوربختانه شرکت‌های بزرگ آی.تی نیز به ترجمه روی آورده‌اند و سایتهایشان پر از ترجمه اخبار و رویدادهای روز خارج از کشور است. اصرار هم دارند که منبع دست اول آن ترجمه‌ها باشند. آیا وقت آن نشده است که از آنها بپرسیم که شما چرا به ترجمه روی آورده‌اید؟ آیا واقعا کسی در مجموعه شما نیست که بتواند محتوا تولید کند؟ اصولا مگر خود شما خبر ندارید؟ آیا واقعا سایت شرکت‌های بزرگ هندی و چینی هم اخبار دیگر شرکت‌ها را در سایت خود پوشش می‌دهند؟
بعید می‌دانم.

به راستی، وقتی می‌توان ترجمه کرد، چرا نوشت؟ و وقتی می‌توان کپی کرد چرا زحمت دو کار قبلی را به خود داد؟ گیر کار کجاست؟

قبل از اینکه بپرسم نظر شما چیست لازم است تاکید کنم که این نوشته، ترجمه نیست!
-----------------------------------------------------
* کارشناس وب و مدیر عامل شرکت رهنمون