گزارشي از کنفرانس بينالمللي ارتباطات راديويي 2007
گزارشي از کنفرانس بينالمللي ارتباطات راديويي 2007دفتر مديريت طيف سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديوييوزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات
اشاره: اهميت كنفرانس بينالمللي ارتباطات راديويي (WRC) به خصوص براي سازمان نوپاي تنظيم مقررات ايران، حضور پررنگ و تاثيرگذار كشورمان در آن را به دنبال داشته است. از اين رو در ادامه گزارشي از اين كنفرانس را ميخوانيد كه تنها بخشي از تلاش و فعاليت هيئت ايراني در آن را دربرميگيرد. به جهت اهميت مسئله و همچنين مطالعه خوانندگان و كارشناسان پيگير و نيز براي ثبت در رسانهها، گزيدهاي از اسناد و نظرات و تلاش كارشناسان كشورمان در پارهاي از مصوبات كنفرانس را از نظر ميگذرانيد. از جناب دكتر فرد براي ارائه اين گزارش و اسناد سپاسگزاريم.
1- مقدمه
کنفرانس جهاني ارتباطات راديويي (WRC07) سال 2007، با حضور نمايندگان 162 کشور و 36 سازمان بينالمللي و منطقهاي، در مجموع 2726 نفر در مقر دائمي اتحاديه بين المللي ارتباطات(ITU) شهر ژنو کشور سوئيس از تاريخ 30-07-86 تا تاريخ 25-08-86 (معادل با 22 اکتبر تا 16 نوامبر 2007) برگزار گرديد. جلسات کنفرانس در هفته اول عموما از ساعت 9 تا 17 تشکيل ميشد اما گاه به دليل نياز( مثلادر مورد ماده کاري 1.4 با موضوعيت باندهاي فرکانسي جديد براي سيستمهاي تلفن نسل سوم و بالاتر) جلسات تا 24 يا حتي 5 بامداد به طول ميانجاميد.
يکي از ويژگيهاي منحصر به فرد کنفرانسهاي راديويي، به ويژه WRC07، جو همکاري مثبت دولتها و سازمانها جهت دسترسي به تصميمات تامين کننده نظرات تمام دولتها و احترام به منافع ملي همديگر بود به گونهاي که در انتها نگراني کشورهاي مخالف با تخصيصهاي درخواست شده يا با ارائه حفاظتهاي کافي فني- قانوني يا با کنار گذاشتن کامل چنين تقاضاهائي يا با محدود کردن منطقه استفاده کننده از تخصيصهاي جديد تامين گرديد. حتي در انتها حق تمام کشورها براي اظهار نگرانيهاي خود در مورد نتايج بدست آمده از کنفرانس محفوظ بوده و دولتها ميتوانند خود را از تصميمات مخالف منافع ملي دولت متبوعشان مستثنا نمايند.
يکي ديگر از نکات حائز اهميت در کنفرانس نحوه انتخاب رؤساي جلسات مختلف ميباشد. تا جائيکه قابل تعقيب بود هيچکداميک از رؤساي جلسات مجمع عمومي (plenary) و کميتهها ابتدا به ساکن انتخاب نگشته بلکه تماما داراي سوابق کاري شرکت در گروههاي مطالعاتي مربوط به موضوع مطروحه در جلسات موردنظر، داراي سوابق اداره جلسات در منطقه دولت متبوع خود يا در WRCهاي گذشته، داراي توانائي و دانش فردي، داراي مدارج علمي، مسلط به يکي از زبانهاي کنفرانس و داراي شهرت کافي در ميان کشورهاي شرکت کننده در کنفرانس بودند.
آنچه که مشخص بود کانديداهاي رياست کنفرانس و کميتهها از قبل در اجلاس CPM و قبل از کنفرانس مشخص گشته و توافقهاي قبلي صورت گرفته بود. در سطح زير کميته ها نيز رؤساي جلسات با صرف انرژي کمتري از فعالان گروههاي مطالعاتي که سالها درکنار همديگر کار نموده بودند انتخاب گرديد. رؤساي گروههاي غيررسمي از افرادي که در کنفرانس قادر به اداره موضوعات خاص بوده و خود نيز صاحبنظر بودند انتخاب شدند.
1-1- آمادگي براي شرکت در کنفرانس
جهت شرکت هرچه موفقتر در WRC07، فعاليتهاي آمادهسازي سند ايران براي کنفرانس و آمادهسازي نمايندگان از آذر ماه سال 85 آغاز گرديد. پس از شرکت نمايندگان سازمان در اجلاس منطقهاي APG4 و اجلاس بينالمللي CPM07، تعدادي تيم کاري به تبعيت از 7 فصل گزارش CPM07 با دعوت از سازمانهاي علاقهمند به اظهار نظر در کنفرانس تشکيل شد. سپس هر تيم براساس مواد کاري تعيين شده، جلسات منظمي را جهت آمادهسازي تيم و توليد سند ملي جهت ارسال به APG5 در محل سازمان تنظيم مقررات تشکيل دادند. پس از شرکت نمايندگان ايران در جلسات اجلاس يک هفتهاي APG5 در کشور کره و تنظيم شدن سند نهايي کشورهاي آسيا- اقيانوسيه در مورد مواد کاري WRC07 جلسات ديگري در يک ماه باقيمانده به WRC07 در سازمان تشکيل گرديد تا در آن سند نهائي APT به دقت مطالعه گشته و يک سند ملي جهت ارائه به کنفرانس بر مبناي محتواي سند APT تهيه شود.
در مجموع بيش از بيست جلسه کاري در مورد مواد کاري فصل اول گزارش CPM07 (مواد کاري 1.3، 1.4، 1.5 و 1.6 مربوط به WRC07 ) در سازمان تشکيل يافت که در آن نظرات گروههاي مطالعاتي و نتايج مطالعات به دقت بررسي شده و با مقتضيات ملي مقايسه گرديد. سرانجام قبل از حضور در مقر ITU خلاصهاي از تمام اسناد ارسالي توسط کشورها و سازمانهاي مختلف به صورت الکترونيکي تهيه گشته و آماده بهرهبرداري در کنفرانس گرديد. بخشي از اين خلاصه سازيها که بعضا مورد استفاده رؤساي جلسات کنفرانس نيز قرار گرفت.
1-2- هيئت اعزامي براي کل کنفرانس
هيئت اعزامي از کشور براي ايفاي نقش در WRC07 در مجموع 23 نفر بوده و رياست تيم ايراني برعهده محمود خسروي معاون وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات و رييس سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي بود.
1-3- مواد کاري کنفرانس
براساس بخش resolve توافق 802 سال 2003 ، هفت ماده کاري براي کنفرانس 2007 تدوين شده است که ماده کاري يک خود داراي 21 زيرماده (در اينجا ماده ناميده ميشود) و ماده هفت نيز داراي دو زير ماده ميباشد. مواد کاري کنفرانس براساس فصل بندي به کار گرفته در گزارش CPM07 عبارت است از:
فصل اول: ماده 1.3 تبديل نحوه اختصاص باندهاي فرکانسي 9200- 9000 و 9500- 9300 مگاهرتز از سرويس ثانويه به سرويس اوليه براي سرويس تعيين موقعيت راديويي، مطابق با توافق شماره 747 و توسعه 200 مگاهرتزي پهناي باند اختصاص يافته به سرويسهاي اکتشاف زمين ماهوارهاي(فعال) و تحقيقات فضايي(فعال) در باند 9800- 9500 مگاهرتز بصورت اوليه. ماده 1.4: بررسي توسعه باندهاي فرکانسي مورد نياز جهت توسعه IMT-2000 و IMT-Beyond (سيستمهاي پس از 3G و سيستمهاي 4G موبايل) با توجه به مطالعات ITU-R مطابق با توافق 224. ماده 1.5: بررسي نياز و امکان اختصاص باند فرکانسي بيشتر به سيستمهاي فرمان از دور و اندازهگيري از دور باند پهن در صنعت هوانوردي مطابق با توافق 230. ماده1.6 : بررسي اختصاص باند فرکانسي بيشتر به سرويس هوانوردي سيار بين 108 مگاهرتز تا 6 گيگاهرتز مطابق با توافق 414 و مطالعه باند فرکانسي اختصاص يافته فعلي به ماهواره براي مدرن سازي سيستمهاي ارتباطي هوانوردي غيرنظامي مطابق با 415.
فصل دوم: ماده 1.2: بررسي اختصاص باند فرکانسي و مسائل مقرراتي سرويس اکتشاف ماهوارهاي زمين و تحقيقات فضايي و سرويس هواشناسي ماهوارهاي مطابق با توافقهاي 746 و 742. ماده 1.20: بررسي نتايج مطالعات و معيارهاي مقرراتي مناسب با توجه به حفاظت سرويس پسيو اکتشاف ماهوارهاي زمين از انتشار سرويسهاي اکتيو مطابق با توافق 738. ماده 1.21: بررسي نتايج مطالعات در خصوص سازگاري سرويس ستارهشناسي راديويي و سرويسهاي اکتيو فضايي مطابق با توافق 740 جهت بازنگري و بروز رساني سطوح آستانه مشخص شده در پيوست توافق 739.
فصل سوم: ماده 1.7: بررسي نتايج مطالعات استفاده اشتراکي باند فرکانسي 1668.4 – 1668 مگاهرتز بين سرويسهاي ماهوارهاي سيار و سرويس تحقيقات فضايي و استفاده مشترک باند فرکانسي 1675 – 1668.4 مگاهرتز بين سرويسهاي ماهوارهاي سيار و سرويسهاي سيار. ماده 1.9: بازنگري فني، عملياتي و مقرراتي قابل اعمال براي استفاده سرويسهاي فضايي در باند 2690 -2500 مگاهرتز براي سادهسازي استفاده اشتراکي بين سرويسهاي زميني موجود و آينده بدون ايجاد محدوديت براي سرويسهايي که در حال حاضر اين باند به آنها اختصاص دارد. ماده 1.11: بازنگري پارامترهاي استفاده مشترک و مسائل مقرراتي براي حفاظت سرويسهاي زميني بخصوص سرويس پخش تلويزيوني در مقابل سرويسهاي پخش ماهوارهاي در باند 790-620 مگاهرتز مطابق با توافق 545. ماده 1.17 : بررسي نتايج مطالعات ITU-R براي سازگاري بين سرويس FSS و سرويسهاي ديگر در حوالي باند 1.4 گيگاهرتز مطابق با توافق 745.
فصل چهارم: ماده 1.8: بررسي نتايج مطالعات ITU-R در خصوص استفاده مشترک از نظر فني و مقرراتي در باند 28.35- 27.5 و 31.3 – 31 و 47.5- 47.2 و48.2- 47.9 گيگاهرتز براي کاربردهاي HAPS مطابق با توافقهاي 145 و 122. ماده 1.18 : بازنگري سطح pfd براي سرويسهاي ماهوارهاي در باند 19.7 – 17.7 گيگاهرتز مطابق با توافق 141. ماده 1.19: نتايج مطالعات ITU-R با توجه به نياز پهناي باند سيستمهاي ماهوارهاي باند پهن جهاني براي تعيين باند فرکانسي همگون با سرويسهاي ماهوارهاي ثابت براي کاربرد اينترنت و بررسي مسائل فني و مقرراتي با در نظر گرفتن شماره 5.516B .
فصل پنجم: ماده 1.13: بازنگري تخصيصهاي فرکانسي بين 4 تا 10 مگاهرتز به استثناي 7 تا 7.2 مگاهرتز، باندهاي allotted مطابق با ضمايم 25، 26 و 27 و کانالهاي واگذار شده در ضميمه 17 قوانين راديويي بينالملل با در نظرگيري اثرات زيانبار مدولاسيونهاي جديد و روشهاي کنترل تطبيقي به منظور تامين نياز سرويس پخش همگاني مطابق با توافقهاي 729، 351 و 544. ماده 1.14: بازنگري روشهاي به کارگيري و شرايط GMDSS و ملاحظات مقرراتي مطابق با توافقهاي 331 و 342 با توجه به تجربيات اندوخته شده و نياز کشتيها. ماده 1.15: درنظرگيري سرويس ثانويه براي سرويس راديوآماتور در باند فرکانسي 135.7 تا 137.8 کيلوهرتز. ماده 1.16: درنظرگيري ملاحظات کاربردي و قانوني MMSI براي تجهيزات غير از شناورها مطابق با توافقهاي 344 و 353.
فصل ششم: ماده 1.10: بازنگري ملاحظات قانوني و شرايط فني متناظر AP30B بدون تغيير allotment ، سيستمهاي موجود و ليست موجود در اين ضميمه. ماده 1.12: درنظرگيري تغييرات ممکن خواسته شده در توافق 86 کنفرانس سران مختار در خصوص نشر قبل از موعد، هماهنگي، ارسال واگذاري به ITU و ثبت واگذاريهاي فرکانس در شبکههاي ماهوارهاي. ماده 7.1: درنظرگيري و تاييد گزارش مدير BR در خصوص فعاليتهاي بخش ارتباطات راديويي پس از WRC03 و هر گونه ناهماهنگي در اعمال مقررات راديويي براساس توافق 80.
فصل هفتم: ماده 2: بررسي توصيههاي مرجع مقرارت راديويي بينالملل (جلد 4 کتابهاي مقررات راديويي) مطابق با توافقهاي 27 و 28. ماده 4: بررسي توافقات و توصيههاي کنفرانسهاي قبلي مطابق با توافق 95 براي حذف، بروزرساني يا جايگزيني. ماده 5: بازنگري و ترتيب اثر دادن به گزارش ارسالي RA مطابق با شمارههاي 135 و 136 اساسنامه. ماده 6: تشخيص موارد ضروري که توسط گروههاي مطالعاتي راديويي در ارتباط با کنفرانس آتي مطرح شده است. ماده 7.1: درنظرگيري و تاييد گزارش مدير BR در خصوص فعاليتهاي بخش ارتباطات راديويي پس از WRC03 و هر گونه ناهماهنگي در اعمال مقررات راديويي براساس توافق 80. ماده 7.2: توصيه مواد کاري کنفرانس بعدي و ارائه راهنمائيهاي کلي و مواد کنفرانس راديويي بعدتر به کانسيل مطابق با توافق 803.
سند CPM07 تحت شماره 3 در 696 صفحه منتشر شد. اين گزارش همواره يکي از اصليترين مراجع کنفرانس و کشورها براي تنظيم سند محسوب مي¬شود. در طول کنفرانس به غير از ماده کاري 1.3 ، مواد فوق بدون تغيير بررسي گرديد.
1-4- سند ارسالي ايران
سند ارسالي انگليسي زبان دولت جمهوري اسلامي ايران و سه سند ضميمه آن، در قالب 19+11+5+12 صفحه (در مجموع 47 صفحه در چهار بخش)، تحت شماره 65 توسط کنفرانس شماره گذاري شده و به پنج زبان رايج ديگر کنفرانس (عربي، اسپانيولي، فرانسوي، روسي و چيني) ترجمه گرديد. در اين سند ترکيبي ار نظرات مشخص و پشتيباني از سند APT به چشم مي¬خورد. اين سند در مواد کاري 1.3، 1.5، 1.6، 1.7،1.8، 1.11، 1.12، 1.13، 1.14، 1.15، 1.16، 1.7، 1.18، 1.19، 1.21، 2، 4 و 7 از نظر APT پشتيباني نموده و در خصوص مواد کاري 1.1، 1.2، 1.4، 1.6(بخشي)، 1.9، 1.10، 1.13(بخشي) و 1.20 نظرات مستقل ارائه کرده است.
1-5- ساختار کنفرانس
کنفرانس WRC07 با تشکيل 7 کميته برگزار گرديد که کميتههاي 4 و 5 و 6 به عنوان کميتههاي تخصصي و کميتههاي 1 ، 2 ، 3 و 7 به ترتيب کميتههاي مديريت و کنترل، گواهي نامه، بودجه و کميته تصحيح متون بودند.
2-3- خلاصهسازي اسناد و جمعبندي نظرات
يکي از ضروريترين اقدامات لازم جهت آمادگي براي حضور در جلسات کنفرانس و کسب اطلاعات لازم در مورد نحوه پيشبرد نظرات، مطالعه چندين باره نتايج مطالعات گروههاي مطالعاتي ITU-R و آگاهي از نظرات ساير دولتها و به ويژه سازمانهاي منطقه¬اي نسبت به اين مطالعات ميباشد. نتايج مطالعات گروههاي مطالعاتي ITU-R در قالب گزارش CPM07 در برگيرنده روشهاي ممکن براي تامين خواسته مواد کاري کنفرانس و نظرات دولتها و سازمانهاي منطقهاي در اسناد سفيد کنفرانس يا اسناد اطلاعاتي سازمان نهفته است. معمولا دولتها تلاش ميکنند تا قبل از پايان مهلت تعيين شده اقدام به ارسال اسناد خود نمايند تا به موقع به زبانهاي رسمي ITU ترجمه گشته و در پايگاه اينترنتي کنفرانس قرار داده شود. بنابراين حجم گستردهاي از نظرات مختلف تا قبل از شروع کنفرانس به دفتر کنفرانس ارسال شده و در پايگاه اينترنتي کنفرانس براي کاربران قابل استفاده ميباشد.
3- نتايج بدست آمده در مواد مورد نظر اين گزارش3-1- ماده 1.1
همانگونه که در سند 65 ذکر شده است، دولت ايران مايل به پاک کردن نام خود از هيچ پانويسي که قبلا نام آن در آن درج شده است نيست.
3-2- موضع جمهوري اسلامي ايران در مورد ماده کاري 1.3 قبل از شروع کنفرانس
ماده کاري فوق داراي دو قسمت ميباشد. در قسمت اول تبديل نحوه اختصاص باندهاي فرکانسي 9200- 9000 و 9500- 9300 مگاهرتز از سرويس ثانويه به سرويس اوليه براي سرويس تعيين موقعيت راديويي، مطابق با توافق شماره 747 درخواست شده است. همچنين در قسمت دوم مطابق با متن اوليه ماده کاري فوق توسعه 200 مگاهرتزي پهناي باند اختصاص يافته به سرويسهاي اکتشاف زمين ماهوارهاي (فعال) و تحقيقات فضايي (فعال) در باند 9800- 9500 مگاهرتز بصورت اوليه مد نظر قرار گرفته است با اين حال در طول کنفرانس با اسرار کشورهاي اروپائي علاوه بر 200 مگاهرتز اوليه، 100 مگاهرتز ديگر به صورت ثانويه در تکه باند 9900-9800 مگاهرتز با تضمين حفاظت تنها سرويس ثانويه موجود در اين تکه باند (با اجماع تمام کشورهاي شرکت کننده در کنفرانس) مورد توجه قرار گرفت.
علاوه بر اين دولت جمهوري اسلامي ايران به علت وجود پانويس ملي 5.477 در مورد استفاده از سرويس اوليه ثابت در باند فرکانسي 10000- 9800 مگاهرتز، مخالف اضافه شدن سرويسهاي اکتشاف زمين ماهوارهاي (فعال) و تحقيقات فضايي (فعال) در باند فرکانسي 10000- 9800 مگاهرتز بصورت اوليه بوده است. همچنين دولت جمهوري اسلامي ايران به علت قرار گيري نام خود در پانويس 5.471 خواهان به اخذ حفاظت کافي از سرويس تعيين موقعيت راديويي اوليه در باند فرکانسي 9200-9000 مگاهرتز ميباشد که اين خواسته در متن پانويس پيشنهادي گزارش CPM07 نيز تامين شده است.
3-3- نتايج بدست آمده در پايان کنفرانس در مورد ماده کاري 1.3
همانگونه که از خلاصه نظرات ساير دولتها مشخص است، نظرها عموما مشابه نظر APT ميباشد. به همين علت کنفرانس در خصوص اين ماده کاري تلاش نمود تا با مذاکره با دولتها روشي براي تامين نظر خاص برخي دولتها بيابد و متنهاي مناسب و شفافي براي پانويسهاي احتمالي تنظيم نمايد. نظرات خاصي که در طول سه جلسه مجمع عمومي، سه جلسه کميته 4، هفت جلسه WG4B، پنج جلسه SWG 4B-1.3، يک جلسه AddHoc به SWG 4B-1.3، سه جلسه APT نظرات خاص زير مطرح و بررسي شد:
• پس از مطرح شدن تقاضاي کشورهاي اروپائي براي 100 مگاهرتز اضافي ديگر به صورت ثانويه براي سرويسهاي اکتشاف زمين ماهوارهاي (فعال) و تحقيقات فضايي (فعال) در تکه باند 9900-9800 مگاهرتز در روز دوم کنفرانس در اولين جلسه گروه کاري SWG4B-1.3 ، مراتب با اعتراض ايران و تعدادي دولت ديگر مواجه شد و اجازه هيچ گونه فعاليتي در اين زمينه به مدير جلسه داده نشد. در ادامه مراتب در جلسه دوم APT مطرح شد و تصميم به مخالفت منطقهاي گرفته شد. همچنين مخالفتها در جلسه چهارم زيرکميته 4B (هفته دوم) مجددا ادامه يافته و تصميم گيري منوط به رفتار کشورهاي اروپائي در مورد ساير مواد کاري و مشروط به عدم مخالفت همه کشورها در مجمع عمومي گرديد. متعاقبا اين موضوع در هشتمين جلسه مجمع عمومي (چهار روز مانده به پايان کنفرانس) توسط کشورهاي اروپائي با تضمين حفاظت کامل تمام سرويسهاي موجود در تکه باند 9900-9800 مگاهرتز مطرح گرديد. با اين با اين درخواست موافقت نشد. سرانجام در دهمين جلسه مجمع عمومي (دو روز مانده به پايان کنفرانس) دولتها پس از نرمش نشان دادن کشورهاي اروپائي در خصوص تعدادي مواد کاري ديگر، درخواست 100 مگاهرتز اضافي را پذيرفتند.
• نظر دولت ايران در مورد افزودن شفافيت پانويس پيشنهادي با جايگزيني عبارت
shall not constrain the use and development of, با عبارت nor claim protection from و همچنين تبديل پانويس جديد 5.A13 به دو پانويس مجزا، يکي براي تکه باند فرکانسي 9200- 9000 مگاهرتز و ديگري براي تکه باند فرکانسي 9500- 9300 مگاهرتز. اين نظرات مورد پذيرش قرار گرفت.
• نظر دولت آمريکا در خصوص ارتقاي وضعيت سرويس تعيين موقعيت راديويي از ثانويه به اوليه با حضور يک پانويس که حفاظت کافي براي ساير سرويسها ايجاد نمايد. اين پافشاري در مقابله با نظر دولتهاي اروپائي براي حذف پانويس پيشنهادي توسط اغلب دولتها بوده است که با حمايت ضمني جلسات همراه بود. اين مشکل تا سطح کميته و مجمع عمومي ادامه پيدا نمود که در آنجا با مذاکرات خصوصي که قبل از مجمع بين دولتهاي مخالف و موافق از جمله ايران صورت گرفت، بخشي از متن پانويسهاي مورد بحث به گونهاي تغيير پيدا نمود نظر واقعي طرفين تامين شود.
3-4- موضع جمهوري اسلامي ايران در مورد ماده کاري 1.4 قبل از شروع کنفرانس
ماده کاري 1.4 به صورت کلي خواهان در نظر گيري تمام عوامل مرتبط با طيف امواج راديويي براي توسعه بيشتر سيستمهاي IMT-2000 و سيستمهاي فراتر از IMT-2000 مطابق با توافق 228 (WRC03) ميباشد. اين ماده کاري در کنفرانس سال 2007 و همچنين به صورت مشابهي در کنفرانس سالهاي 2000 و 2003 مشکلترين و وقت برترين ماده کاري بوده است به گونهاي که جلسات به اصطلاح Drafting آن که معمولا در اتاقهاي 50 تا 100 نفري تشکيل ميشود، در مورد ماده کاري 1.4 برخي از جلسات Drafting در بزرگترين سالن کنفرانس با حداقل 700 نفر تشکيل يافت (سالني که مجمع عمومي تشکيل پيدا ميکند.) بر اساس گزارش CPM07 چهار روش براي مواجه شدن با ماده کاري 1.4 پيشنهاد شده است که در روشهاي 1 و 2 معرفي کردن باندهاي فرکانسي جديد براي سيستمهاي IMT و در روش 3 فقط ارائه توافقنامه يا توصيه نامه براي امکان استفاده از سرويس متحرک راديويي براي يک براي سيستمهاي IMT پيشنهاد شده است. البته روش چهارم عملا کنفرانس را به کنار گذاشتن اين ماده کاري دعوت نموده بود که محلي از اعراب نداشت. روش 1 نيز خود به دو زير روش 1A و 1B تقسيم بندي شده است. تنها دليل وجود روشهاي 1B و 2 تمايز بين IMT و IMT2000 بوده است که پس از تصميم اتخاذ شده توسط Radio Assembly. در يک هفته قبل از شروع کنفرانس براي ادغام عبارت IMT و IMT2000 به صورت IMT ، عملا روشهاي 1B و 2 حذف گرديدند.
دولت جمهوري اسلامي ايران در سند 65 پس اعلام نظر منفي خود در مورد معرفي نمودن بخش زميني IMT در تکه باندهاي فرکانسي 430-410، 470-450، 862-470، 2400-2300، 2900-2700، 4200-3400 و 4990-4400 مگاهرتز از نظر APT در سند 41-Add4 از بندهاي ASP-41A4-24 و ASP-41A4-30 تا ASP-41A4-40 (که همه آنها مخالفت با معرفي نمودن بخش زميني IMT در تکه باندهاي فرکانسي مختلف مي¬باشند) حمايت نموده است، با اين وجود در سند ايران در خصوص بخش زميني IMT نتيجه گيري شده است که اين دولت آماده همکاري با کنفرانس براي پيدا نمدن يک راه حل مناسب جهت تامين نياز دولتهاي علاقهمند به برخورداري از سيستمهاي IMT در باندهاي فرکانسي بيشتر به شرط حفاظت سرويسهاي راديويي ثابت ماهوارهاي و ثابت و همچنين ساير سرويسهاي موجود در جدول تخصيص فرکانس و همچنين ادامه مطالعات لازم ميباشد. در مورد بخش ماهوارهاي IMT دولت جمهوري اسلامي ايران موافق افزوده شدن تکه باندهاي توصيه شده در گزارش CPM07 با روشي که در اين گزارش ارائه شده است ميباشد. اين تکه باندها عبارتند از: 1525-1518 و 1675-1668 مگاهرتز. در اين روش پانويس 5.351A تغيير خواهد نمود.
3-5- روش دنبال شده در کنفرانس در مورد ماده کاري 1.4
تقسيم بندي گروههاي کاري کنفرانس و روش کار آن در خصوص ماده کاري 1.4 تابعي از نظرات دولتهاي شرکت کننده در کنفرانس و بر اساس مطالعات گزارش شده در گزارش CPM07 استوار گرديد. در گزارش CPM07 باندهاي 430 - 410 ، 470 – 450 ، 862-806 – 470 ، 2400 – 2300 ، 2800 – 2700 ، 4200 – 3400 و 4990 – 4400 مگا هرتز براي ايستگاههاي زميني IMT و 1525 – 1518 -1675 – 1668 مگا هرتز براي تجهيزات ماهوارهاي IMT مطالعه شدهاند و براي هر تکه باند مزايا و معايب بکارگيري آن براي IMT به صورت مجزا ذکر شده است. با توجه به تعداد قابل توجه تکه باندهاي فرکانسي مطالعه شده و با احتساب سرويسهايي که از قبل در اين تکه باندها موجود هستند و همچنين حجم سنگين سيستمهاي زميني در حال کار در اين تکه باندها (و سيستمهاي ماهوارهاي در حال کار در باند C)، آنگونه که در گزارش CPM07 ذکر شده است، معرفي سيستمهاي IMT در اين تکه باندها که از جمله سرويسهاي چگال محسوب ميشود، عملا منجر به عدم امکان استفاده آن تکه باندها توسط ساير سرويسهاي راديويي خواهد شد.
از طرف ديگر تأثير تداخلي ناشي از سيستمهاي IMT توسط يک کشور، عاملي محدود کننده براي شبکههاي کشور همسايه محسوب ميشود، به ويژه در باند C که در آن نياز به فاصله هماهنگي چندصدکيلومتري با ايستگاههاي زميني وجود دارد. به همين علت بخش زيادي از زمان جلسات SWG4A-1.4 صرف ابراز نگراني چند باره دولتها در مورد عواقب معرفي تکه باندهاي فرکانسي فوق شد.
جلسات مرتبط با ماده کاري 1.4 از روز اول کنفرانس تا آخرين جلسه مجمع عمومي در روز آخر ادامه يافت. حتي در يک روز مانده به انتهاي کنفرانس جلسات دوازدهمين مجمع عمومي تا ساعت 6 بامداد به طول انجاميد. البته در چند شب ديگر يک جلسه کميته 4 ، دو جلسه گروه «جادوئي باند C» و يک جلسه مجمع عمومي به ترتيب تا 30 دقيقه بامداد، 23:30، 23:00 و 23:30 به طول انجاميده بود. اما از آنجا که دولتها به دلايل اقتصادي و فني به دنبال استاندارد واحد بينالمللي با حفظ آزادي انتخاب بين IMT و ساير سرويسهاي راديويي بودند توافق کردند تا گروههاي Drafting نشان داده شده در شكل 3 تشکيل يافته و اقدام به تهيه متنهاي قانوني مربوطه نمايند. همچنين به علت وجود يک سند در مورد درخواست يک توصيه براي ترکيب بخشهاي زميني و ماهوارهاي سيستمهاي IMT (از جانب دولت آمريکا) يک گروه کاري ديگر به نام DG 1.4, ATC تشکيل يافت که توصيه خواسته شده را تنظيم نمايد.
3-6- نتايج بدست آمده در پايان کنفرانس در مورد ماده کاري 1.4
با توجه به توضيحات ارائه شده در بند 3 - 5 و موضع کشورها در انتخاب روشهاي گزارش CPM07، تنها روش باقيمانده براي بررسي اين ماده کاري روش 1A ميباشد. در قالب اين روش کنفرانس بايد فقط به دنبال معرفي تعدادي از باندهاي مطالعه شده گزارش CPM07 باشد. انتخاب روش 1A در سند شماره 212 براي مجمع عمومي ارسال گرديد. علاوه بر روش انتخاب شده 1A، با توجه به توضيحات ارائه شده در بند 3 - 5 نتايج زير در کنفرانس حاصل شد:
• عدم معرفي سيستم IMT در تکه باندهاي فرکانسي 430-410 مگاهرتز و 2900-2700 مگاهرتز در سند 212؛
• عدم معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 4990-4400 مگاهرتز در سند 374؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 470 – 450 مگاهرتز در سند 327 مطابق با پانويس جديد 5.XXX؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 2400 – 2300 مگاهرتز در سند 312 (و سند 424) مطابق با پانويس به روز شده 5.384A؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باندهاي باند 1525-1518 و 1675-1668 مگاهرتز، خواسته شده براي بخش ماهوارهاي IMT تحت سند 311 مطابق با پانويس به روز شده 5.351A؛
• توليد توصيهنامه ATC در مورد ترکيب بخش زميني و ماهوارهاي IMT تحت سند شماره 334؛
• بروز رساني توافق 228 در سند شماره 426؛
• توليد توافق جديد STUDIES به منظور دعوت از WRC11 براي در نظر گيري مطالعه باند UHF براي IMT تحت سند شماره 412؛
• معرفي سيستم IMT در آن دسته از تکه باند فرکانسي 698 تا 960 مگاهرتز براي ناحيه 1 و در آن دسته از تکه باند فرکانسي790 تا 960 مگاهرتز براي ناحيه 2و 3 که قبلا در آن سرويس متحرک اوليه
وجود دارد مطابق با توافق به روز شده 224 و توافق جديد [COM4-13] (WRC-07) (پانويس 5.317A)
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 862- 790 مگاهرتز براي کشورهاي منطقه 1 و کشورهاي موافقتنامه GE06 بعد از سال 2015 مطابق با توافق به روز شده 224 و توافق جديد
[COM4-13] (WRC-07) (پانويس 5.XXX)؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 3600-3400 مگاهرتز در 81 کشور از ناحيه راديويي 1، مطابق با پانويس 5.AAA پس از تاريخ 17 نوامبر 2010 (Final Act 2007)؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 3500-3400 مگاهرتز در کشورهاي کره، ژاپن و پاکستان مطابق با پانويس 5.AAA1 ، در کشورهاي بنگلادش، چين، هند و ايران مطابق با پانويس 5.BBB از ناحيه راديويي 3 (Final Act 2007)؛
• معرفي سيستم IMT در تکه باند فرکانسي 3600-3500 مگاهرتز در کره، ژاپن، بنگلادش، چين، هند، ايران، نيوزيلند، پاکستان و مستعمرات فرانسه از ناحيه راديويي 3، مطابق با پانويس 5.CCC (Final Act 2007)؛
• معرفي سرويس متحرک (به منظور امکان استفاده سيستم IMT) در تکه باند فرکانسي 3500-3400 مگاهرتز در 14 کشور از ناحيه راديويي 2، مطابق با پانويس 5.ZZZ (Final Act 2007)
3-7- موضع جمهوري اسلامي ايران در مورد ماده کاري 1.5 قبل از شروع کنفرانس
ماده کاري 1.5 در ارتباط با بررسي نياز و امکان اختصاص باند فرکانسي بيشتر به سيستمهاي فرمان از دور و اندازهگيري از دور باند پهن در صنعت هوانوردي (AMT) مطابق با توافق 230 ميباشد. در خصوص اين ماده سند ارسالي جمهوري اسلامي ايران از سند APT حمايت کرده است (سند 41-Add5). با توجه به هفت سناريوي پيشنهادي در سند CPM07 ، در سند APT که در اجلاس APG5 در کره با مشارکت موثر ايران تهيه شد، موارد زير پيشنهاد شده است:
الف) مخالفت با در نظر گيري پانويس در جدول ماده 5 مقررات راديويي بينالمللي جهت AMT براي تکه باندهاي 4940-4400 و 6700-5925 مگاهرتز (سناريوي A در سند CPM07) به علت نياز به حفاظت از سرويسهاي ثابت و ثابت ماهوارهاي.
ب) مخالفت با اضافه شدن AMT در تکه باند 5091-5030 مگاهرتز به علت حمايت از سيستم ناوبري MLS (روش C1 در سند CPM07)
پ) موافقت با اضافه شدن AMT در تکه باند 5150-5091 مگاهرتز به شرط تقدم سرويس متحرک راديويي نوع R در همين تکه باند نسبت به AMT (روش C2b در سند CPM07) و پيشنهاد دو توافق و دو پانويس جديد جهت اعمال پيشنهاد.
ب) مخالفت با اضافه شدن AMT در تکه باند 5250-5150 مگاهرتز (روشهاي C3a و C3b در سند CPM07) به علت عدم انجام مطالعه کافي توسط گروههاي مطالعاتي ITU-R؛
3-8- شيوه بررسي و نتايج بدست آمده در پايان کنفرانس در مورد ماده کاري 1.5
پس از اختصاص ماده کاري 1.5 براي گروه کاري WG4B ، در اولين جلسه زيرگروه کاري SWG4B-1.5 تشکيل يافته و جلسات تخصصي براي بررسي اسناد وارده آغاز گرديد. در جدول پيوست 1 جلسات برگزار شده و خلاصه دستور کار هر جلسه ارائه شده است. جلسات مربوطه در مواقع لزوم توسط گروههاي کمکي پشتيباني گرديد تا متنهاي مناسبي براي پانويسهاي مربوطه و توافقهاي لازم تهيه شود. از آنجا که تکه باند 5150-5091 مگاهرتز جزو دستور کار ماده کاري 1.6 نيز بود، تصميم گرفته شد تا نسبت به ترکيب پانويسها و توافقهاي بدست آمده از دو گروه کاري براي اين باند بخصوص در يک جلسه مشترک صورت پذيرد. به طور خلاصه مباحث زير در خصوص اين ماده کاري مطرح گرديد:
• در خصوص 4940-4400 مگاهرتز: براساس کتاب مقررات راديويي باند فوق به سرويس ثابت ماهواره¬اي اختصاص داشته و در ايران نيز در بخش سرويس ثابت بهره برداري مي شود لذا ايران به همراه کشورهاي عضوAPT به استثناء استراليا با استفاده مشترک AMT از اين باند مخالفت نمود لذا کشورهاي متقاضي که اکثرا در منطقه راديويي 1 واقع شدهاند پيشنهاد بهره برداري مشترک از اين باند به صورت منطقهاي نمودند (سند 296).
• در خصوص 5091-5030 مگاهرتز: بر اساس کتاب مقررات راديويي ومصوبات ايکائو اين باند به سيستمهاي کمک ناوبري MLS اختصاص دارد. عليرغم تمايل تعدادي از کشورها جهت اختصاص بخشي از اين باند به AMT اکثريت کشورها با اين پيشنهاد مخالفت نمودند. جمهوري اسلامي ايران نيز با توجه به موضع ايکائو مخالفت واعلام نمود که اولويت سيستمهاي کمک ناوبري MLS رعايت گردد. بنابر اين در اين تکه باند سيستمهاي AMT اجازه فعاليت پيدا نکردند (سند 380 و 420).
•در خصوص 5150-5091 مگاهرتز: نظر به اينکه در حال حاضر جمهوري اسلامي ايران در اين باند سرويس فعال نداشته و ايکائو نيز نسبت به واگذاري اين باند به AMT موضع مثبت دارد لذا ايران موافقت خود را با اين موضوع اعلام نمود لکن از آنجايي که در ماده کاري 1.6 نيز اين باند کانديد واگذاري به سرويس متحرک هوائي (R) (AM(R)S) ميباشد لذا درخواست شد که در صورت اختصاص اين باند به طور مشترک به دو سرويس AMT و AM(R)S اولويت بهره برداري با AM(R)S تعيين گردد (سند 380 و 420).
• در خصوص 5250-5150 مگاهرتز: به دليل مناسب بودن اين باند جهت MS ( Broad Band Internet) اکثريت کشورها و ازجمله جمهوري اسلامي ايران با اختصاص اين باند به AMT مخالفت نمودند لکن تعدادي از کشورها به ويژه فرانسه، روسيه و کانادا به دليل دارا بودن تکنولوزي ساخت هواپيما و هليکوپتر خواستار اختصاص منطقهاي اين باند به منطقه 1 بودند. پس از برگزاري جلسات اختصاصي فرعي پيشنهاد و توافق گرديد تا با تصويب اعمال محدوديتهاي فني جهت AMT به گونه اي که موجب تداخل روي AM(R)S نگردد با بهره برداري از اين باند صرفا در منطقه 1 جهت AMT موافقت گردد (سند 380).
• در خصوص 6700-5925 مگاهرتز: براساس کتاب مقررات راديويي باند فوق به ثابت ماهوارهاي اختصاص داشته و در ايران نيز در بخش سرويس ثابت بهرهبرداري ميشود لذا ايران به همراه کشورهاي عضو APT به استثناء استراليا با استفاده مشترک AMT از اين باند مخالفت نمود لذا کشورهاي متقاضي که اکثرا در منطقه راديويي 1 واقع شده اند پيشنهاد بهرهبرداري مشترک از اين باند به صورت منطقهاي نمودند (سند 296).
3-9- موضع جمهوري اسلامي ايران در مورد ماده کاري 1.6 قبل از شروع کنفرانس
ماده کاري 1.6 در ارتباط با بررسي اختصاص باند فرکانسي بيشتر به سرويس هوانوردي سيار بين 108 مگاهرتز تا 6 گيگاهرتز مطابق با توافق 414 و مطالعه باند فرکانسي اختصاص يافته فعلي به ماهواره براي مدرن سازي سيستمهاي ارتباطي هوانوردي غير نظامي مطابق با 415 ميباشد. در خصوص اين ماده سند ارسالي جمهوري اسلامي ايران به جز يک مورد از سند APT حمايت کرده است (سند 41-Add6). اين يک مورد که مربوط به resolve 1 از توافق جديد پيشنهادي در تکه باند فرکانسي 1164-960 مگاهرتز است، استفاده از اين باند را مشروط به برخورداري تجهيزات از استاندارد ICAO نموده است. با توجه به ده روش پيشنهادي در سند CPM07، در سند APT که در اجلاس APG5 در کره با مشارکت موثر ايران تهيه شد، موارد زير پيشنهاد شده است:
الف) مخالفت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باند 112-108 مگاهرتز و موافقت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باند فرکانسي 117.975-112 مگاهرتز؛
ب) موافقت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باند 1164-960 مگاهرتز؛
پ) مخالفت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باندهاي فرکانسي 5010-5000 و 5030-5010 مگاهرتز به علت نقصان مطالعات توسط گروههاي مطالعاتي ITU-R؛
ت) مخالفت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باندهاي فرکانسي 5091-5030 مگاهرتز به علت وجود سيستمهاي MLS در اين تکه باند؛
ث) موافقت با اضافه شدن AM(R)S به تکه باند 5150-5091 مگاهرتز به همراه سرويسهاي امنيت پرواز؛
ح) مخالفت با تغييرات به منظور تخصيص باند جديد براي استفاده از ماهواره براي مدرنتر کردن متحرک هوانوردي؛
3-10- شيوه بررسي و نتايج بدست آمده در پايان کنفرانس در مورد ماده کاري 1.6
پس از اختصاص ماده کاري 1.6 براي گروه کاري WG4B ، در اولين جلسه زير گروه کاري SWG4B-1.6 تشکيل يافته و جلسات تخصصي براي بررسي اسناد وارده آغاز گرديد. در جدول پيوست 1 جلسات برگزار شده و خلاصه دستور کار هر جلسه ارائه شده است. جلسات مربوطه در مواقع لزوم توسط گروههاي کمکي پشتيباني گرديد تا متنهاي مناسبي براي پانويسهاي مربوطه و توافقهاي لازم تهيه شود. از آنجا که تکه باند 5150-5091 مگاهرتز جزو دستور کار ماده کاري 1.5 نيز بود، تصميم گرفته شد تا نسبت به ترکيب پانويسها و توافقهاي بدست آمده از دو گروه کاري براي اين باند بخصوص در يک جلسه مشترک صورت پذيرد. به طور خلاصه مباحث زير در خصوص اين ماده کاري مطرح گرديد:
• در خصوص 117.975-112 مگاهرتز: براساس کتاب مقررات راديويي باند فوق به ARNS جهت سيستم کمک ناوبري VOR در سراسر دنيا اختصاص دارد لکن بر اساس مطالعات انجام شده و سازگاري بين AM(R)S و ARNS وجود داشته و استفاده از اين باند تحت استانداردهاي ايکائو(SARPs) مي¬باشد لذا ايران نيز با توجه به شرايط منعکس در توافقنامه و حفظ اولويت سرويس راديو ناوبري هوانوردي با اين تخصيص موافقت نمود (سند 318).
• در خصوص 1164-960 مگاهرتز: براساس کتاب مقررات راديويي باند فوق به ARNS جهت سيستم کمک ناوبري DME ،SSR وTACAN در سراسر دنيا اختصاص دارد لکن بر اساس مطالعات انجام شده سازگاري بين AM(R)S و ARNS وجود داشته و استفاده از اين باند تحت استانداردهاي ايکائو(SARPs) ميباشد لذا ايران نيز با توجه شرايط منعکس در مصوبه و حفظ اولويت سرويس راديو ناوبري هوانوردي با اين تخصيص موافقت نمود (سند 318)
• در خصوص 5030-5000 مگاهرتز: براساس کتاب مقررات راديويي باند فوق به RNSS(Feeder Link) اختصاص داشته و همچنين بخشهايي از آن به ماهوارههاي گاليلو اختصاص دارد لذا ايران به همراه کشورهاي عضوAPT و بسياري از کشورهاي ديگر با استفاده مشترک AMT از اين باند مخالفت نمودند به همين علت کشورهاي متقاضي که اکثرا در منطقه راديويي 1 واقع شدهاند پيشنهاد بهرهبرداري مشترک از اين باند به صورت منطقهاي را مطرح نمودند با اين حال موافقتي براي واگذاري اين تکه باند فرکانسي حاصل نشد و تصميم به دعوت از WRC11 براي بررسي مجدد پس از انجام مطالعات کافي گرفته شد (سند 380).
• در خصوص 5091-5030 مگاهرتز: بر اساس کتاب مقررات راديويي ومصوبات ايکائو اين باند به سيستمهاي کمک ناوبري MLS اختصاص دارد. عليرغم تمايل تعدادي از کشورها جهت اختصاص بخشي از اين باند به AMT اکثريت کشورها با اين پيشنهاد مخالفت نمودند. جمهوري اسلامي ايران نيز با توجه به موضع ايکائو مخالفت و اعلام نمود که اولويت سيستمهاي کمک ناوبري MLS رعايت گردد. به همين علت اين تکه باند کنار گذاشته شد.
• در خصوص5150-5091 مگاهرتز: نظر به اينکه ايکائو نسبت به واگذاري اين باند به AM(R)S به منظور بهرهبرداري در محدوده فرودگاهها موضع مثبت داشته و در حال حاضر جمهوري اسلامي ايران در اين باند سرويس فعال ندارد لذا ايران به منظور تعقيب سياست ايکائو موافقت خود را با اين موضوع اعلام نمود ليکن از آنجائي که در ماده کاري 1.5 نيز اين باند کانديد واگذاري به AMT ميباشد بنابراين درخواست شد که در صورت اختصاص اين باند به طور مشترک به دو سرويس AMT و AM(R)S ، اولويت بهرهبرداري با AM(R)S باشد (سند 380).